Been there, Don Det!

Hey hey,

Vanuit Kratie hebben we vervoer geregeld naar Laos. We hadden al gruwelverhalen gehoord, vooral over de minivans, dus we waren op alles voorbereid. Maar we hadden weeral geluk want het viel weer super mee! (Misschien ook door al die gruwelvehalen te lezen! Hihi) Ze hebben de van wel volgepropt, maar bij onze zetel moest niemand bij. We zaten dus gewoon met 3, op 3 plaatsen. Terwijl ze de rijen voor ons met 4 of 5 zaten op 3 plaatsen. Maar zelfs daar viel het nog mee. Na 2,5 uur rijden waren we in Stung Treng, daar moesten we uitstappen en kwamen we nog andere backpackers tegen onderweg naar Laos. Nu moesten we in een grote bus, maar we waren maar met 8, dus dat was echt plaats zat. Op de bus kregen we dan alle papieren die we moesten invullen om een visum te krijgen. Het manneke op de bus legde uit dat we aan de grens moesten uitstappen, 20 minuten wachten tot hij terugkwam met onze paspoorten en visa, dat we dan over de grens moesten wandelen en daar in een ander busje stappen naar de 4000 islands. We moesten hem $40 per persoon betalen voor het visum. We hadden al opgezocht dat het van land van herkomst afhangt hoeveel je moest betalen, voor Belgen zou dat $35 zijn en nog wat corruptiegeld zoals altijd. We vonden het dus goed om 40 te betalen, maar er was een Nederlander die hier maar moeilijk mee om kom. Hij wou maar 35 betalen. De man op de bus legde uit dat hij gerust zelf alles mocht regelen, maar dat de bus vertrok na 20 minuten, ook als hij nog niet klaar was. Na lange discussies heeft hij toch betaald maar hij was de rest van de tijd echt megaslecht gezind omdat ze hem 5 dollar hadden afgezet! Ik snap toch niet hoe op reis gaat, als hij zich elke keer zo moet opjagen als dit gebeurd dan is hij constant slecht gezind! Ach ja, voor ons liep alles volgens plan. 20 minuten later hebben we Cambodia verlaten en liepen we Laos binnen! Daar stond terug een minivan klaar om ons naar het plaatsje te brengen waar we de ferry kunnen nemen naar Don Det. Nu weten we al dat we ons nooit westerse voorstellingen moeten maken bij woorden als een ferry, maar we moesten toch echt lachen als blijkt dat de ferry een houten bootje is waar we met z'n 6 achter elkaar moeten zitten en in het midden de potjes klaarliggen om water uit de boot te scheppen! Hihi

Het was maar een tocht van 5 minuten, maar het was al heel mooi! Het was meteen duidelijk waarom het 4000 islands heet! Er waren echt heel veel kleine eilandjes in de Mekong. De grootste zijn bewoond en wij gingen op zoeen slapen! We hadden al gehoord dat 4000 islands een backpackers Mekka is, en zeker Don Det. Het zou er ook serieus druk kunnen zijn, maar we hebben toch besloten om ernaar toe te gaan en te verblijven bij een Belg die hier een paar bungalowkes heeft. We hadden al gehoord dat alles heel basic is op Don Det, maar bij die Belg viel het super goed mee! Het was dan ook de duurste accomodatie van het eilandje! Toen we wat gingen rond wandelen zagen we pas hoe basic de rest echt was! Het waren gewoon hutjes van gevlochten bananenblaren, een matras in en een ventilator. Buiten was dan een walgelijk kot met een gat in de grond en een bak water naast wat wc en douche moet voorstellen. De hutjes zijn megaheet en stikt van de beesten. Het is wel heel relaxed om rond te wandelen. Er is alleen een smal zandweggetje langs de rand van heel het eiland en één int midden. Er zijn geen auto's, alleen wat provisoire bouwsels om wat toeristen te vervoeren, voor de rest rijdt iedereen met de fiets en soms een brommer. We voelden ons toch geen echte backpackers omdat we in de luxe bungalow sliepen. Allé, luxe is natuurlijk heel veel gezegd. Naar Don Det's normen zaten we in luxe, dat wil zeggen airco en een badkamerke! Naar Belgische normen is dit heel basic! Hihi Toen we er met andere mensen over praten dat we blijkbaar toch geen echte backpackers zijn, kwamen we er zelfs achter dat er een naam voor bestaat: Flashpackers! Hihi Na een paar dagen merkten we dat veel van de echte backpackers  het na een paar dagen toch ook niet meer aankonden en dan toch nog een nacht of 2 de 'luxe' op zochten! Wat nog een voordeel was aan bij de Belg slapen, is dat hij als ontbijt bokes met nutellachoco heeft! Toen we dat zagen konden we niet wachten tot de ochtend! Hihi Het fijne aan de bungalow was wel dat er in 3 van de 4 muren een groot raam zat met zicht op de Mekong en het had echt een super mooi zicht! Vooral de zonsondergangen waren prachtig! Het was er ook heel stil, waardoor we echt goed uitrusten en genieten!

Toen we wat aant rondwandelen waren begon een oud manneke met heel veel rimpels en zwarte tanden van alles tegen ons te gebaren. Hij vond ons heel groot ( ook Tom! Hihi) en dan vragen ze ook altijd naar onze leeftijd! En dan volgt meestal veel gelach en halen ze iedereen in de buurt erbij om te zeggen hoe oud we zijn en dan beginnen ze allemaal uitgelaten met elkaar te praten en te lachen met ons! Hihi Meestal ben ik dan blij dat ik de taal niet versta! Hihi Deze meneer pakte een steentje en schreef zijn leeftijd in het zand en dan vroeg hij ons hetzelfde te doen, en toen begon hij een hele berekening te doen in het zand. En zei hij (of gebaar de hij) dat 2011 geen goed jaar voor mij was, maar 2012 wel, dan zou ik trouwen (haha!), in 2013 kindje krijgen, in 2014 mocht ik niet naar Vietnam vliegen want dan zou ik neerstorten en in 2015 zouden we veel geld hebben! (Dit kan wel kloppen want in Vietnam had een vrouw mij al aangesproken hoeveel geluk ik had met Tom, want mannen met lachkuiltjes in hun wangen zouden altijd rijk worden! Hihi) Toen die man heel die berekening voor Tom maakte bleek die juist hetzelfde te zullen gaan meemaken! Hihi

Het bijgeloof is heel populair in Laos, later vertelde Mathieu (de Belgische eigenaar) dat hij een stuk grond had bijgekocht waar hij een hotel op had gezet. (Binnen een paar weken pas klaar) Elk stukje grond heeft een paal met een soort minipagodeke op waar de geesten in leven. Mensen brengen hier dagelijks dingen naartoe om te offeren. Nu stond dat 'huisje' in de weg voor Mathieu's plannen dus moest hij een hoop sjamanen laten komen die een hele dag een ritueel uitgevoerd hebben (en ondertussen veel gegeten en gedronken natuurlijk) om aan de geesten van het ene huisje te vragen of ze wilden verhuizen naar het andere huisje! Gelukkig mocht het! Hihi

Ik denk wel dat we serieus verwend zijn geweest in Cambodia met hun vriendelijkheid. We verschoten ons rot als we goedendag tegen iedereen zeggen (hadden we op voorhand in het Laos geleerd, want mensen spreken hier niet veel engels) en 80% ons met een zuur gezicht aanstaarde! Zelfs geen glimlach of knikje! Toen we de eerste dag gingen eten hebben we echt moeite moeten doen om aandacht te krijgen in het restaurant. Zonder goedendag smeten ze de menus op de tafel, als ze kwamen opnemen zeiden ze ook niks buiten nors kijken en het eten werd gewoon op tafel gezet! Amai, wat een verschil! Daar moesten we toch echt aan wennen. Toen dachten we dat het misschien aan het eiland lag. Het zou heel laidback zijn, nu weten we dat heel Laos zo is! Hihi Ge zou de katten hier eens moeten zien liggen! Zo kunnen katten zelfs niet liggen in België, denk ik. Als ge die hunne poot opheft en boven hunne kop legt zijn ze te leeg om het terug te leggen, dus blijven ze zo maar liggen! Hihi niet normaal! 

De derde dag hebben we fietsen gehuurd en hebben over het eiland gefietst! Was superfijn,tussen de hutjes en de rijstvelden! Het was er superrustig en heel mooi! Er was ook een brug naar het aangrenzende eiland waar we ook rondgefietst hebben en watervallen bekeken hebben! Was ook mooi. Toen we op de terugweg even stopten om te drinken zag Tom een soort wormpjes in zijn richting kruipen. Opeens zag hij dat er al één op zijn voet zat, dus heeft hij die gewoon weggeketst. Toen zagen we dat het een bloedzuiger was! Cool hè! Tom heeft zijn eerste bloedzuigerbeet gehad! Hihi Later hing zijn voet wel vol met bloed, want bloedzuigers spuiten een soort gif waardoor ge extra bloed voor het wondje dat het maar is. Maar ja, dat was snel weg en hij vond het nog cool! 

De twee laatste dagen dat we op het eiland waren was er een feest. Ze zouden een soort vasten vieren, zoals onze pasen. De eerste dag was het eilandfeest. Iedereen kwam samen in het midden van het eiland. Er was een band, all, een synthesizer met een zanger die super als zong! Hihi de meeste mensen stonden er langs te kijken en maar een handvol durfde soms te dansen! Het was schattig om zien. Dan hadden ze ook veel kraampjes waar ze worsten verkochten en plastieken geweren! En dan hadden ze een mat op de grond gelegd met daar flessen fanta en zakjes snoep op en dan moesten mensen proberen een soort waskom over het object te werpen en dan kregen ze dat! Het was een fijne sfeer! De dag daarna was het overdag hetzelfde feest, alleen hielden ze nu een roeirace op de Mekong! In houten boten die ze versierd hadden moesten ze met een groep mannen zo snel mogelijk roeien. Een race in drie rondes! En iedereen kwam supporteren, was heel gezellig! Het grappige was hier ook dat er int midden ene zat die niet mee roeide maar druk bezig was om het water uit de boot te scheppen! Hihi

Het was fijn om op Don Det wat uit te rusten en de rest van onze reis wat te plannen!  En omdat we er nu toch vrede mee genomen hebben dat we geen echte backpackers, hebben we ook besloten om een stuk van onze reis door Laos te vliegen. Van Pakse  (waar we nu zitten) willen we naar Luang Prabang, maar er gaan geen bussen rechtstreeks. Dan moet je eerst een nachtbus nemen van 12u naar de hoofdstad en dan nog een nachtbus naar Luang Prabang van 10u. En we willen eigenlijk de hoofdstad niet bezoeken omdat dat blijkbaar de ergste slaapstad van allemaal is met niks te zien! En Laos kent veel slaapsteden! Hihi

Morgen zal ik bloggen over ons verblijf in Pakse!

Veel liefs!

Bieke & Tom