Ho Chi Minh & Phu Quoc

Hoi hoi,

Hier terug een update. Ik moet nog vertellen over Ho Chi Minh of Saigon. Toen we aankwamen met de easyrider hadden we het ergste verwacht qua drukte aangezien Saigon nog een heel pak groter is dan Hanoi. (9 miljoen inwoners) En als we met mensen over Saigon praatten zeiden ze altijd: ooh, busy, busy! En het was ook serieus hectisch, meer dan een uur hebben we op de moto door het spitsverkeer gereden! Een paar keer zijn we Tom bijna kwijt geraakt, maar gelukkig vond hij ons snel terug. Anders hadden we toch een serieus probleem gehad denk ik! Hihi Dung had voor ons een hotel geregeld en wat waren we blij dat we toen in ons bed konden kruipen! 

Het hotel was in't midden van het centrum maar in een verkeersvrij straatje, waardoor het super rustig was! Het was een familiehotelletje met in de lobby de familie's tv met wat zitplaatsen, een bureau die de receptie voorsteld, hun open keuken en ernaast wat pc's voor de gasten. Grappig om binnen te komen terwijl zij allemaal zitten te eten! 'S morgens kregen we ontbijt op het dak, waar ze het heel romantisch hadden gemaakt (maakten ze ook veel reclame voor) met orchideeenluifels en westerse romantische muziek van de jaren 80, lionel richie en zo. We bleven nog wat zitten om uit te dokteren wat we nu juist gingen bezichtigen als vanuit het kamertje naast het ontbijt ineens megagrellige Vietnamese muziek komt. We kijken ernaar als juist een manneke de deur komt sluiten met megapretlichtjes in zijn ogen "allright, it's karaoketime!" En daar gingen ze dan: een man en vrouw, zo vals als een kat! En maar blijven gaan! Gelukkig hebben we vlug een rwandeloute bedacht! hihi En ja, 's avonds begonnen ze weer! Uren aan een stuk karaoke! Hihi

Saigon viel eigenlijk super goed mee! Het is helemaal niet zo chaotisch als Hanoi! Een megavoordeel is dat hier de stoepen vrij zijn. En ze hadden hier redelijk wat stoplichten waar mensen zich aan houden ook! Er was ook redelijk wat parken, dus dat is ook fijn! Veel kunnen we er verder niet over zeggen, want we zijn er maar één dag echt geweest, maar er was een fijne, levendige vibe! 

Donderdag zijn we dan naar Phu Quoc gevlogen. Ervaren als we zijn, zijn we zo lomp geweest om ons zakmes in de hand bagage te vergeten! Gelukkig deden ze er niet moeilijk over, maar we zijn het natuurlijk wel kwijt. 

We hadden een kamertje in een resort aan't strand geboekt, maar die waren vol, dus kregen we een upgrade: een grotere kamer met zeezicht! :-) :-)  Hier konden we wel een paar dagen relaxen! Er was blijkbaar een storm in centraal Vietnam waar we hier ook wat last van hadden waardoor we een een paar dagen regen gehad hebben! Maar de rust deed ons deugd, waardoor het met mijn been ook een pak beter gaat! We moesten wel nog op zoek naar compressen. Ik denk dat we ongeveer 15 apothekers hebben afgedaan, met het doosje van wat we nodig hadden bij ons, maar niemand had het. Uiteindelijk zijn we maar ergens iets gaan drinken bij een Vietnamese en een aussie. Zei vroegen wat er aan de hand was met mijn been, en toen ik vertelde dat we die stomme compressen niet vonden vertelden ze dat dat heel normaal is. Hier laten ze alles gewoon open. Als zij iets nodig hebben kunnen ze er ook niet aan geraken als ze ziek zijn. Die compressen waren speciaal dat ze niet in de wonde kleven, en aangezien het nog niet dicht was had ik dit toch het liefst. (Gewone comprssen hadden ze trouwens ook niet, alleen ordinaire kleine plakkers)  Zij hebben ons dan geholpen om het te zoeken, bij apothekers in de straat, niks. Nagegaan bij de apotheek van het ziekenhuis, niks. Ondertussen was het terug serieus aan het gieten, als ze dachten dat er misschien een kans was dat ze het hadden in een grotere apotheek op 10 minuten rijden. Voor we het goed beseften was de broer van de eigenares al op zijn brommerke gesprongen en is dit door de gietende regen voor ons gaan halen! Lief hè! Dan zijn we daar s avonds ook maar blijven eten. Het goot toch nog heel de avond dat naar the nightmarket geen optie was. Bijna iedereen leeft hier van de visvangst, hier komt ge de raarste soorten zeevruchten tegen op de markt! Op de nightmarket kunt ge dan kiezen wat ge wilt en dan maken ze dat klaar! Super lekker! We hebben hier heel de tijd zeevruchten gegeten, overal superlekker. 

Toen het wat beter weer was hebben we ook een brommerke gehuurd om de rest van't eiland te ontdekken. Op zich superfijn, moesten de wegen een beetje meevallen! Niet dus, gewoon zand of modder met gigantische putten in de weg. Nu heb ik natuurlijk een schrik opgepakt waardoor het wel stressen was! Maar het was zeker de moeite toen we het mooiste strandje van het eiland tegenkwamen! Supermooi! Hier zijn we toch even gebleven! Nadien zijn we door de jungle teruggereden. Dit was ook mooi! 

Vandaag hebben we weer heel de dag gechilled op het strand en niks gedaan en morgen gaan we dan naar Cambodia! Onze eerste grensovergang! Vinden we wel spannend want hier over gaan ook grellige verhalen de ronde! Tom is vooral benieuwd hoe (of beter waar) ze onze  temperatuur gaan meten! Hihi Hopelijk hebben we geen verhoging want dan mogen we niet binnen! Hopelijk komen we ook niet te veel corrupte douaniers tegen. Maar dat is hier nu éénmaal zo, dus zullen we ons maar niet druk in maken en wat komt, komt. We gaan Vietnam toch missen! 

Veel liefs,

Bieke en Tom