Luang Prabang & het afscheid van de Mekong

Hallo allemaal! 

Allereerst bedankt voor alle verjaardagswensen!! Ik vind het superlief dat zoveel mensen eraan gedacht hebben nu dat we zo ver weg zijn! Ondertussen heb ik wel een serieuze blogachterstand opgelopen! Gewoon nog geen tijd gehad. Gelukkig hebben we nu een hotel met een zwembad, dus deze middag zullen we maar aan het zwembad liggen en bloggen. Het leven van een reiziger kan toch stresserend zijn hè! Hihi aah ja, we hebben net ook even in de sauna en stoomcabine geweest! Hihi

De vlucht van Pakse naar Luang  Prabang is goed en vooral snel verlopen! We zijn toch blij dat we geen twee nachtbussen moeten hebben nemen! Het was al donker toen we landden. We zochten een taxi om ons naar het centrum te brengen, maar hier hebben ze een mini van systeem. Het kost dan een paar 5 euro om je naar het stad te brengen per gezin. Wij waren een koppel, en ze staken ons in een minivan met nog een koppel. Een dikke Amerikaan en jong aziatisch gastje, sextoerisme is hier overal aanwezig! Voor ons geen probleem, als we maar in het stad geraken, maar die amerikaan begint natuurlijk gigantisch van zijn oren te maken, dat het niet klopt dat we allebei 5euro betaald hebben! Hij eist een privétaxi! (Hij had ook alleen een hele bank nodig, waardoor wij met zijn gastje op een bank zouden moeten zitten) Er is een hele discussie aan de gang met een paar taxichauffeurs en die man. Uiteindelijk geven de Laotianen het toch op en vragen of wij willen veranderen van busje. In het volgende busje zat een man alleen, die gelukkig vriendelijk goedendag zei en het precies fijn vond dat er nog mensen in het busje kwamen. Tsss, ondertussen is die Amerkaan weer een paar jaar van zijn leven kwijt aan stress voor zoiets zinloos! Ach ja, we rijden even later door Luang Prabang en zijn meten onder de indruk! Wat een mooi, romantisch stadje! We zien niet zoveel van de omgeving omdat het donker is, maar overal hangen lampionnekes! Alles is verlicht met lampionnekes! De straten, de restaurants, zelfs een brug helemaal over de rivier! Later zien we dat het een megagammele bamboobrug is! Hihi maar 's avonds is ze super mooi! We worden aan ons hotel afgezet, we hebben serieus wat korting gekregen door in het oude gebouw te gaan slapen. We worden door een manneke van de receptie (dat zijn hier altijd precies twingers die heel der dagen wat achter de receptie zitten tv te kijken en zeveren tegen elkaar) . Hij gaat de kamer binnen en sluit vlug de deur achter hem. We horen vanalle gestommel en lawaai vanuit de kamer komen en een paar minuten later komt een strontzatte man onze kamer uitgewaggeld, hij brabbeld iets gaat een paar deur verder binnen en ploft weer op het bed. Voila, zegt dat eerste manneke: uw kamer is klaar! Hihi Het is een typisch guesthouse kamer, met vooral een typische guesthouse badkamer! Dit wil zeggen: overal tegels, een lavabo, een wc en ergens aan de muur hangt dan een douchekop. Ofwel boven de wc ofwel boven de lavabo. Dit wil zeggen dat heel de badkamer altijd nat is als je gedoucht hebt. Bij deze kwam dan ook nog eens bij dat er onder lavabo geen leiding was, waardoor het water gewoon onder de lavabo op de grond spetst. Met andere woorden, ge zijt altijd nat als ge de badkamer gebruikt! Hihi

De eerste dag hebben we zoals het hoort het stadje verkent, gewoon wat door de straten slenteren en op tijd stoppen om ergens een fruitshake of icecoffee te drinken! Het is echt een gezellig stadje, met mooie franse gebouwen en op bijna elke hoek van de straat een tempel. Er lopen ook twee rivieren door de stad waar het gezellig vertoeven is! Dit gebeurd niet zoveel in Laos, meestal is er niets te zien langs de rivier alleen een hoop vuilnis! Zeker geen restaurantjes of cafés. Het is redelijk groot, maar is zo rustig! Dit is op zich wel gek omdat er ongelooflijk veel toeristen zijn. 

De dag nadien zijn we 's morgens wakker geworden van de gong. Het was 6u 's morgens en dan begint het ritueel van de  monikken. Ze leven een simpel leven met zo weinig mogelijk bezittingen. Daarom gaan ze elke morgen met hun kom de straat op waar mensen hen rijst en bananen geven. De monikken kunnen zo leven, en het belangeloos geven van de mensen is goed voor hun karma. Er gaat een heel ritueel mee gepaard. Dit gebeurd overal in boedhistische plaatsen, maar in Luang Prabang komen honderden monikken op straat omdat daar zoveel tempels zijn. We zoeken een plaatsje op straat waar we heel het gebeuren kunnen zien zonder het te storen. Helaas is heeft dit ook moeite om te overleven aan het toerisme. Er komen vrouwen naar ons om goedkope brolrijst te verkopen zodat we kunnen meedoen. Gelukkig weten de monikken dit en nemen ze dikwijls geen rijst aan van westerlingen. Dit is niet belangeloos geven, maar pure commerce en dat klopt natuurlijk niet.  Ik vind het een mooi ritueel, de monikken lopen op hun blote voeten langs de straat, muisstil. De mensen die geven hechten veel belang om het goed te doen en op het einde chanten de monikken nog een gebed voor hen. We hebben veel moeite gedaan om een goed respectvol plekje te vinden om het gebeuren gade te slaan, daarom zijn we ook geshockt als we zien dat er superveel toeristen gewoon tussen de monikken kruipen om foto's te nemen of als ze rijst krijgen, krijgen ze een flash echt recht in hun gezicht!! Dat vond ik echt grellig en enorm spijtig!!!

We zijn   nadien toch nog efkes in ons bed gekropen! Hihi en later die dag hebben we de olifantentour geboekt, dus waren we (eigenlijk, vooral ik) de rest van de dag behoorlijk zenuwachtig! Hihi Er is ook een leuke avondmarkt in LP, de hoofdstraat wordt dan afgesloten en op straat komen allemaal doeken met daarop allerlei handcraft dingen op, die de vrouwen in de bergen zouden gemaakt hebben en hier komen verkopen. Ze verkopen tafellopers en bedlinnen, handtassen, portemonneekes, houtsnijwerk,... allemaal prullekes eigenlijk. Maar het is wel mooi en heel kleurrijk om te zien. Het is ook ongelooflijk rustig om daar te lopen. In een ministeegje als zijstraat  van de hoofdstraat staan allemaal tafels met allemaal superlekker eten op. Er naast staat een BBQ waar mensen allerlei dingen op stokjes bakken, kip, eend, worsten,... Je krijgt hier een bord die je zelf mag vullen €1! Als je vlees wou moest je nog eens extra betalen, maar dit was ook maar €1. Het was wel spannend omdat we van veel zaken niet wisten wat het was, maar het was superlekker. Je moest dan aan lange tafels zitten waar er een plaatsje was waardoor je ook altijd een babbeltje kon slaan met  andere mensen van over heel de wereld. We zijn hier dus een paar keer geweest omdat het zo gezellig was. 

We hadden onze bagage in ons guesthouse gelaten  tijdens onze olifantentrip en nog voor twee nachten daar bijgeboekt. Toen we terugkwamen van de trip wisten ze helaas van niets meer en hebben ze alle kamers verhuurd! Gelukkig stond onze bagage er wel nog!  Ze gingen het wel regelen en brengen ons naar de buren. Dit was ook een oud guesthouse waar de kamers echt stonken, maar het was nog een stuk goedkoper en het was al laat en we waren moe (we hadden die ochtend om 6u de olifanten moeten gaan halen) dat we het maar genomen hebben. We zouden er ook maar twee nachten blijven om dan de slowboat naar Thailand te nemen. Dit guesthouse had ook zo'n typische badkamer, maar deze had wel een leiding onder de lavabo! Helaas hadden ze hier te grote kranen op de kleine lavabo gezet, waardoor het water altijd erover spoot! Hihi Ze hadden ook een spiegel waar je niets meer door kon zien en het toiletpapier was echt crèppepapier! Ik moest mij altijd inhouden om geen bloemekes te maken! Hihi  Het ergste was de stank en het feit dat ze geen ramen hadden alleen luiken. Je kon het dus niet openzetten, want dan kon iedereen gewoon binnenkijken en onze spullen pakken. Het was dus altijd donker en muf.

De dag nadien vinden we dan op zoek naar mogelijkheden om in Thailand te geraken. Het was de bedoeling om de dag erna te vertrekken, zodat we niet nog langer in dat stinkkot moesten slapen.Helaas komen we te weten dat als we over land Thailand binnen komen, we maar een visum voor 14 dagen krijgen! Dit kon je nog 1 keer verlengen met 7 dagen en dat kost dan 50€ pp. We vinden 21 dagen niet genoeg, aangezien we wel wat eilanden willen bezoeken in Thailand en we gepland hadden om minstens een maand te blijven. Als we vlogen kregen we wel een visum voor 30 dagen, maar dat kost veel en dan konden we de slowboat niet nemen wat heel mooi zou zijn! We moesten dus een visum zien te regelen, maar helaas is er geen ambassade in LP, enkel in Vientiane! Gelukkig hebben we iemand gevonden die het wou regelen om iemand naar Vientiane te sturen met onze paspoorten en daar een visum voor ons te regelen. Dit duurt wel drie dagen. We beslissen toch maar om dit te doen, aangezien we dan een visum voor 2 maanden krijgen en dus op ons gemak zijn. We waren net op tijd, want een uur later zou het vliegtuig opstijgen. Toen we een uur later over straat liepen zagen we onze paspoorten vliegen naar Vientiane! Hihi 

We zijn die avond ook al maar op zoek gegaan naar een ander guesthouse! Hihi En ami, we hebben een pareltje gevonden! Het was ongelooflijk rustig en rook er superlekker! We hebben er ook maar direct onze was laten doen en die rook ook zo lekker! Wat een luxe! Hihi  We hebben de dag nadien tot 10u30 doorgeslapen! Zalig! Nu dat we nog twee dagen extra hadden, hebben we nog wat tempels bezocht en veel vooral veel cafékes! Hihi was kei fijn. 

Ons paspoort was terug, met het visum, zoals afgesproken, waardoor we zaterdagmorgen konden vertrekken met de boot. Deze slowboat doet er twee dagen over tot aan de grens met Thailand, twee dagen 9u en een overnachting in Pakbeng. Ook hier zijn weer gigantische gruwelverhalen over te vinden, er zouden maar een paar autozetels zijn en de rest houten planken. Het zou ook overvol zijn, dus we zijn maar goed op tijd vertrokken! We hadden weeral geluk, want in deze boot stonden enkel zetels, geen planken. Dit waren gewoon autozetels die ze er los in hadden gezet, dicht op elkaar. Het was dus wel redelijk krap maar goed haalbaar. De boot was ook niet overvol, maar gewoon vol. We hadden ook gruwelverhalen over Pak Beng gehoord, hier zou ook nog maar net electriciteit zijn en allemaal verschrikkelijke guesthouses waar 's nachts gigantisch veel ratten in uw kamer lopen. We wisten van één dat die proper was dus wilden we op voorhand bellen. We vroegen de vrouw van onze fijne guesthouse te bellen en zij zei dat die man 30 dollar vroeg! Miljard! Zoveel hebben we nog nooit gegeven! We beslissen het maar niet te doen en hopen dat er nog kamers vrij zijn als we aankomen en dat hij dan een redelijke prijs vraagt. Voor een kamer zonder airco is het hier maximum 15 dollar, dan is er nog een tv en ijskast en zo dikwijls bij. We probeerden de avond voordien toch nog eens te bellen en toen vroeg hij 20 dollar, nog super veel, maar we  beslissen te betalen voor onze gemoedstoestand! Geen ratten aub! Hihi

De rit was traag, maar supermooi! Rustig (wel nogal luid) over de Mekong varen met alleen bergen en prachtige natuur als uitzicht! Dat was super! Ondertussen wat muziek luisteren, wat slapen,... kei fijn! Na meer dan 9u waren we toch blij dat we er waren! En onze kamer was er ook nog! Helaas beweerd de man dat ik het verkeerd verstaan had, en het toch 30 dollar is! We betalen maar omdat het al donker was en we moe waren, maar waren wel teleurgesteld om in een minikamertje terecht te komen met letterlijk papieren muren, en enkel een ventilatorke. Het was redelijk proper, maar niet supersuperproper. Zeker zijn geld niet waard dus. Maar we waren toch blij dat we hoed konden slapen!

De dag nadien stond weer een tocht van 9uur op het programma. Voor die avond konden we nog niets regelen, want we zouden aankomen aan de Laotiaanse kant van de Mekong. Daar moeten we door de douane, een bootje nemen om de Mekong over te steken en we zitten In Thailand! Het probleem is dat de grens om 18u sluit. Als we op tijd zijn kunnen we rechtstreeks naar Thailand en daar slapen, anders moeten we nog een nacht in Laos slapen. We weten het dus 's avonds pas en moeten ter plekke een slaapplaats regelen. Er zit veel minder volk op de boot dan gisteren, waardoor we nu twee stoelen per persoon kunnen inpalmen. Nu hadden we dus alle ruimte en konden we zelfs gaan liggen! Wat een luxe! Hihi Zeker toen we de boot in de andere richting zagen. Die was echt helemaal propvol gevuld met toeristen. De meesten beginnen in Bangkok en reizen dus in de andere richting! Ik denk dat dat echt verschrikkelijk geweest moet zijn om 9u op de grond te moeten zitten en niet kunnen rondlopen omdat de grond helemaal vol ligt met mensen en bagage. Qua veiligheid zal dat ook geen vette geweest zijn als je zag hoe laag die boot hing! Daar zaten zeker dubbel zoveel mensen op dan toegelaten! Wij konden genieten, genieten en nog eens genieten! Het was zo fijn  om al die mooie natuur te zien! Het enige spijtige was, dat er bijna geen vogels te zien waren. Ik heb de eerste dag alleen een arend aan de kant gezien. Dit had ik anders verwacht. Voor de rest zag je af en toe eens een hutje in de bergen, een paar buffels of olifanten in het water, wat kindjes die aan het spelen waren, vrouwen die de was aan het doen waren,... dat was het .Het was ongelooflijk fijn om gewoon buiten te kunnen kijken. We zijn de Mekong op veel plaatsen tegengekomen en dit was een supermooie afsluiter! Tegen het einde zagen we opeens een auto rijden en snel ook! Dit was ongelooflijk raar, na twee dagen in de natuur te zitten om dan plots een auto tegen te komen! We gingen ook naar Thailand, wat meer westers is dan de landen waar we nu doorgereist zijn, we dachten dat we dat fijn zouden vinden, maar nu door die gejaagde auto te zien na twee dagen rust bekroop ons toch een raar gevoel! We komen precies wat dichter bij de westerse wereld en de wereld thuis... Nu dachten we voor het eerst ook aan terug naar huis gaan en hoe we dat gaan beleven... Maar we hebben maar snel besloten om daar zeker nog niet aan te denken! Ik denk ook dat die twee dagen ons wat tijd hebben gegeven om alles te laten bezinken van wat we tot nu meegemaakt hebben. Dat is natuurlijk allemaal al fantastisch geweest, dus besluiten we maar om gewoon te blijven genieten!

Veel liefs,

Bieke & Tom